Sinop Cezaevi, tarihsel süreç içerisinde müzeden ziyade bir ören yeri olarak halka açılmış bir mekandır. Gerek televizyon dizileriyle gerekse işkencenin bir gardiyan eşliğinde halka ‘pazarlandığı’ bir mekan olarak halihazırda işlemden geçmiş ve manüpüle edilmiş bir tarihselliğe sahiptir. Mekanın anlam düzeyinde bir kez daha manipule edildiği "Mutluluk İsrafı" adlı proje Sinop Cezevi'nin iç ve dış mekanlarında gerçekleştirildi. Sinop'ta yaşayan bir düğün fotoğrafçısı bu proje için cezaevinde bir gelin ve damat fotoğraflaması yaptı. İşkence ve sürgün yeri olarak Sinop'un belleğine derin bir hat olarak işlemiş olan cezaevinde gelin ve damatla kurulan fiziksel ve duygusal karşıtlık ilişkisi mekanın gerçek anlamını sorgulamaya ve yeniden düşünmeye yönelik biçimde kurgulandı. Bu fotoğrafların bir bölümü hem şehir merkezindeki bir fotoğrafçı dükkanının vitrininde hem de terkedilmiş ve atıl bırakılmış bir eski otel odasında sergilenmek üzere düzenlendi. Bunun yanısıra bir düğün albümünün kendi estetiği içinde seçki fotoğraflardan bir albüm-katalog hazırlandı.
